Οι Καταρράκτες του Νιαγάρα είναι σύμπλεγμα καταρρακτών του ποταμούΝιαγάρα, στα διεθνή σύνορα μεταξύ της Καναδικής επαρχίας του Οντάριο και το Αμερικανικής πολιτείας της Νέας Υόρκης. Βρίσκονται 17 μίλια (27 χλμ) βόρεια-βορειοδυτικά του Μπάφαλο και 75 μίλια (120 χλμ) Νότιο-νοτιοανατολικά του Τορόντο, μεταξύ των δύο πόλεων με το ίδιο όνομα Niagara Falls του Οντάριο και Niagara Falls της Νέας Υόρκης.
Φυσικά Χαρακτηριστικά
Οι καταρράκτες του Νιαγάρα αποτελούνται από δύο μεγάλα τμήματα που χωρίζονται από το νησί Goat : οι καταρράκτες Horseshoe, η πλειοψηφία των οποίων βρίσκεται στην Καναδική πλευρά των συνόρων, και των Americans Falls στην Αμερικανική πλευρά. Οι μικρότεροι Bridal Veil Falls βρίσκονται επίσης στην αμερικανική πλευρά, αλλά διαχωρίζονται από τους άλλους με το νησί Luna.
Οι καταρράκτες του Νιαγάρα σχηματίστηκαν όταν υποχώρησαν οι παγετώνες στο τέλος της περιόδου Wisconsin (τελευταία εποχή των πάγων), και το νερό από τις νεοσυσταθείσες Μεγάλες Λίμνες δημιούργησε ένα δρόμο μέσα από τους κρημνούς της περιοχής προς τον Ατλαντικό Ωκεανό. Ενώ δεν είναι εξαιρετικά μεγάλος σε ύψος, οι καταρράκτες του Νιαγάρα έχουν μεγάλο πλάτος. Περισσότερο από 6 εκατομμύρια κυβικά πόδια (168.000 m³) νερού πέφτουν κάθε λεπτό κατά την περίοδο της υψηλής ροής, και σχεδόν 4 εκατομμύρια κυβικά πόδια (110.000 m³) κατά μέσο όρο. Είναι οι πιο ισχυροί καταρράκτες στη Βόρεια Αμερική. Είναι φημισμένοι τόσο για την ομορφιά τους όσο και ως πολύτιμη πηγή υδροηλεκτρικής ενέργειας.
Οι Καταρράκτες της Βικτωρίας (αγγλικά: Victoria Falls) ή Mosi-oa-Tunya("Ο καπνός που βροντά") είναι καταρράκτες που βρίσκονται στην Αφρική, μεταξύ της Ζάμπια και της Ζιμπάμπουε. Δημιουργούνται από τον ποταμό Ζαμβέζη, και αποτελούν κάποιους από τους μεγαλύτερους καταρράκτες του κόσμου. Το όνομα "Βικτωρίας", δόθηκε από τον Ντέιβιντ Λίβινγκστον, προς τιμή της βασίλισσας Βικτωρίας και είναι το όνομα το οποίο χρησιμοποιεί επίσημα η Ζιμπάμπουε για τους καταρράκτες. Αντίθετα, η Ζάμπια χρησιμοποιεί ως επίσημο το όνομα Mosi-oa-Tunya. Το μέγιστο ύψος τους φτάνει τα 108 μέτρα και το πλάτος τους τα 1708 μέτρα, ενώ ο όγκος του νερού που πέφτει φτάνει κατά μέσο όρο τα 66.000 m³/min (κυβικά μέτρα/λεπτό).
Φυσικά Χαρακτηριστικά
Οι καταρράκτες της Βικτωρίας σχηματίζονται όταν ο Ζαμβέζης που ρέει σε ένα επίπεδο υψίπεδο συναντά ένα χάσμα πλάτους 1708 μέτρων. Το ύψος του χάσματος ξεκινά από τα 80 μέτρα (στη δυτική άκρη) και φτάνει στα 108 (στο κέντρο). Το χάσμα αυτό αποκαλείται Πρώτο Φαράγγι και έχει πλάτος 110 μέτρα.
Στην αρχή του καταρράκτη σχηματίζονται δύο νησιά, που είναι αρκετά μεγάλα, ώστε να είναι εμφανή ακόμα με πλήρη πλημμύρα: Το Νησί Boaruka (ή νησί καταρρακτών), κοντά στη δυτική όχθη και το Νησί Λίβινγκστον, κοντά στη μέση. Ακόμα, διάφορες μικρές νησίδες δημιουργούνται την περίοδο που τα νερά δεν είναι πολλά.
Τα κύρια ρεύματα ονομάζονται: Devil's Cataract (Καταρράκτες του Διαβόλου ή Leaping Water, νερό που πηδά), Main Falls (Κύριοι καταρράκτες) , Rainbow Falls (Καταρράκτες του Ουράνιου τόξου) και Eastern Cataract (Ανατολικός Καταρράκτης).
Μετά τους καταρράκτες το ποτάμι συνεχίζει την πορεία του μέσα από 7 διαδοχικά φαράγγια. Οι πλευρές από αυτά τα φαράγγια είναι κάθετες και έχουν ύψος περίπου γύρω στα 120 μέτρα.
Η ποσότητα του νερού που πέφτει από τους καταρράκτες διαφέρει ανάλογα με την εποχή. Η περίοδος των βροχών ξεκινά από τα τέλη Νοεμβρίου και φτάνει έως τις αρχές Απριλίου. Την περίοδο του Φεβρουαρίου μέχρι τον Μάιο, είναι η περίοδος όπου ο Ζαμβέζης πλημμυρίζει. Το ύψος του σύννεφου που σηκώνεται από την πτώση των νερών φτάνει τα 400 μέτρα και είναι ορατό από απόσταση 50 χιλιομέτρων.
3 ΟΙ ΚΑΤΑΡΑΚΤΕΣ ΤΟΥ ΙΓΚΟΥΑΖΟΥ
Οι Καταρράκτες Ιγκουαζού (Iguassu Falls )είναι μία ομάδα από καταρράκτες που δημιουργούνται από τον ποταμό Ιγκουαζού. Βρίσκονται στα σύνορα τηςπολιτείας Παρανά (Paraná), που ανήκει στη Βραζιλία, και της επαρχίας Μισιόνες (Misiones) που ανήκει στην Αργεντινή. Οι καταρράκτες χωρίζουν τον ομώνυμο ποταμό σε πάνω και κάτω Ιγκουαζού.
Οι καταρράκτες αποτελούν μέρος των δύο φυσικών πάρκων Εθνικό Πάρκο Καταρρακτών Ιγκουαζού (Iguazú National Park- Αργεντινή) και Εθνικό Πάρκο Ιγκουαζού (Iguaçu National Park - Βραζιλία), που το 1984 και το 1987 αντίστοιχα συμπεριελήφθησαν από την UNESCO στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Φυσικά Χαρακτηριστικά
Στην περιοχή σχηματίζονται συνολικά 275 καταρράκτες. Το συνολικό μήκος τους είναι 2,7 χιλιόμετρα. Κάποιοι από αυτούς φτάνουν σε ύψος τα 82 μέτρα, αλλά η πλειοψηφία τους έχει ύψος περίπου τα 64 μέτρα. Ο πιο εντυπωσιακός από αυτούς ονομάζεται «ο λαιμός του Διαβόλου» (Garganta del Diablo στα ισπανικά ή Garganta do Diabo στα πορτογαλικά). Έχει ύψος 82 μέτρα, μήκος 700 μέτρα και πλάτος 150 μέτρα. Ο συγκεκριμένος καταρράκτης αποτελεί και σύνορο των δύο χωρών. Τα 2/3 των καταρρακτών βρίσκονται στην πλευρά της Αργεντινής. Από τα 2,7 χλμ., στα 900 μέτρα δεν ρέει νερό. Τα νερά οδηγούνται σε ένα κανάλι που αργότερα τροφοδοτεί τον ποταμό Παρανά. Η έκταση που καλύπτουν τα νερά των καταρρακτών κατά την περίοδο που ο ποταμός πλημμυρίζει είναι περίπου 40 ha (οι καταρράκτες της Βικτωρίας καλύπτουν 55 ha), ενώ η μέση ετήσια μέση ροή είναι106.500 m3/min. Σε σχέση όμως με τους καταρράκτες της Βικτωρίας, αυτοί του Ιγκουαζού προσφέρουν καλύτερη θέα στον επισκέπτη, λόγω της μορφολογίας της περιοχής.